تا گرفتم خلوتی تاریک ، روشن تر شدم
قطره ای بودم چو رفتم در صدف گوهر شدم
هیچ گل چون من در این گلزار بی طاقت نبود
خواب دیدم چون نسیم صبح را ، پرپر شدم
خشکسالی دیده ای در این چمن چون من نبود
ابر را دیدم چو در آهنگ باران ، تر شدم